زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ادعای تقرب (قرآن)





خداوند به بندگانش دستور داده است که به سویش تقرب داشته باشند که در این زمینه مسیحیان و یهودیان ادعای تقرب داشتند.


۱ - ادعای مسیحیان



مسیحیان،مدعی تقرب در پیشگاه خداوند شده بودند که در این مورد خداوند می فرماید:
وقالت الیهود والنصـری نحن ابنـؤا الله واحبـؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم... یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.» (منظور از «نحن ابناء الله...» ادعای تقرب در پیشگاه خداست.)..در تکمیل بحثهاى گذشته درباره یهود و نصارى در این آیه به یکى از ادعاهاى بى اساس و امتیازات موهومى که آنها داشتند اشاره کرده مى گوید: یهود و نصارى گفتند: ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم !(و قالت الیهود و النصارى نحن ابناء الله و احبائه )!این تنها امتیاز موهومى نیست که آنها براى خود قائل شدند، بلکه در آیات قرآن بارها باین گونه ادعاهاى آنان اشاره شده است.

۲ - ادعای یهودیان



یهودیان،نیز مدعی تقرب در پیشگاه خداوند بوده اند.
وقالت الیهود والنصـری نحن ابنـؤا الله واحبـؤه قل فلم یعذبکم بذنوبکم...یهود و نصاری گفتند: «ما، فرزندان خدا و دوستان (خاصّ) او هستیم.» بگو: «پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‌کند؟! بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که آفریده؛ هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، می‌بخشد؛ و هر کس را بخواهد (و مستحق بداند)، مجازات می‌کند؛ و حکومت آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، از آن اوست؛ و بازگشت همه موجودات، به سوی اوست.» .در این معنا هیچ شکى نیست که یهودیان ادعاى فرزندى حقیقى براى خدا ندارند و بطور جدى خود را فرزند خداى تعالى نمى دانند آنطور که بیشتر مسیحیان مسیح را فرزند خدا مى دانند، پس اینکه در جمله مورد بحث حکایت کرده که یهود و نصارا ادعا کرده اند که ما فرزندان خدا و دوستان اوئیم منظور فرزندى حقیقى نیست ، بلکه منظورشان این است که با نوعى مجازگوئى شرافتى براى خود بتراشند.

۳ - پانویس


 
۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۲۴۹.    
۲. مائده/سوره۵، آیه۱۸.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۳۲۸.    
۴. مائده/سوره۵، آیه۱۸.    
۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۴۰۵.    


۴ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۳۰۷، برگرفته از مقاله «ادعای تقرب»    


رده‌های این صفحه : تقرب | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.